یادم میآید زمانی فیلمهای آرنولد محبوبیت بالایی در جهان و بخصوص در بین جوانان ایرانی داشت. حالا این محبوبیت کار خودش را کرده و محصولی موبایلی با حال و هوای فیلمهای آرنولد تحویل شما مخاطبان قرار میدهد.
بازی ویرانگر: جنگ بینهایت در سبک اکشن پلتفرمر و ساخته استودیو بازیسازی آنباند است و بر روی گوشیهای اندرویدی عرضه شده است. خب نقد و بررسی بازی را از جنبههای مختلف شروع میکنیم. با بازینگار همراه باشید.
فضا، روند بازی و سیستم پرداخت:
بازی ویرانگر داستان خاصی را دنبال نمیکند. شما تنها کاری که باید انجام دهید با اسلحهای که در دست دارید دشمنانتان را نابود میکنید و تمام. بازی بیشتر حالت رکوردی دارد یعنی مرحله سوم بازی از مرحله دوم سختتر است. بازی بیشتر کاربرد گذران وقت و سرگرمی را دارد که این مورد دو جنبه مثبت و منفی را در پی دارد. جنبه مثبت بازی این است که بازی در مقایسه با عناوین هم سبک، سرگرمکنندهتر است. جنبه منفی این است که بازی در مقایسه با عناوین هم سبک، داستانی برای روایت ندارد. مثلاً بازی سوپر ماریو عنصر دیگری در خود دارد که برگ برندهاش تلقی میشود و آن عنصر چیزی نیست جز داستان.
گیمپلی بازی مخصوصاً در این سبک جزء مهمترین بخشها محسوب میشود. بازی در این بخش بیشتر شبیه بازی سوپر ماریو است. حرکات شخصیت بازی، مخصوصاً پریدنهای شخصیت اصلی بیشتر شبیه بازی ماریو است. البته یک مورد تازه در گیمپلی بازی گنجانده شده و آن این است که شخصیت بازی با استفاده از چاقو میتواند از دیوارها معلق یا آویزان بماند. تنها ایرادی که میتوان از گیمپلی بازی گرفت این است که دشمنان بازی سخت میمیرند. یعنی بعد از این که کلی تیر روی دشمن خالی کردید، دشمن میمیرد؛ که این جزء موارد منفی قلمداد میشود.
دشمنها در بازی دو گونه هستند:
- اولین گونه مثل دیگر بازیها اسلحه بهدست هستند و اگر شما را ببینند تیراندازی میکنند.
- دومین گونه دشمنان بدون اسلحه و البته انتحاری هستند که اگر شما را ببینند، داد و بیداد میکنند و دنبال شما میافتند تا خود را در نزدیکی شما منفجر کنند.
در بُعد بعدی گیمپلی، سیستم ارتقاء و شخصیسازی قرار داده شده است. در سیستم ارتقاء شما میتوانید هم اسلحه و هم خود شخصیت را ارتقاء دهید. در بعد شخصیسازی شما میتوانید ظاهر شخصیت را (البته بهطور محدود) و اسلحه خود را تغییر دهید.
یکی از نکات منفی بازی، سیستم پرداخت درون برنامهای است. قیمت ارتقاء در بازی یا خرید لباس و اسلحه، بسیار گران است که این مورد تنها جرقهای میتواند باشد در یک اتاق پر از گاز.
صداگذاری و گرافیک:
صداگذاری بازی هم متوسط است؛ ولی آزاردهنده نیست و اگر بصورت تخصصی به این قضیه نگاه کنیم، میبینیم که از افکتهای صوتی تکراری استفاده شده است. البته این مورد زیاد به چشم نمیآید.
گرافیک بازی، پیکسلی است ولی از نوع پیشرفته. پیکسلها به خوبی کار شدهاند. در جزئیات بازی از پیکسلها استفاده بهینهای شده است. وقتی دشمن را با استفاده از نارنجک نابود کنید، دشمن تکه تکه میشود و هرتکهاش بر اثر انفجار به نقطهای پرتاب میشود. اگر بهطور کلی گرافیک بازی را برای شما توصیف کنیم، در یک کلام چشمنواز میگوییم. بازی در بخش گرافیک شما را ناامید نخواهد کرد.
نتیجهگیری کلی از یک عنوان پیکسلی:
ویرانگر: جنگ بینهایت از جمله بازیهای اکشنی (به زبان خودمانی بزن بکش برو جلو) است که مدتها میتواند شما را سرگرم کند؛ ولی وجود پرداخت درون برنامهای در بازی و سختجان بودن دشمنان، کمی میتواند از ارزش آن بکاهد؛ ولی در مجموع بازی راضیکننده است.